Ana içeriğe atla

Her şey dün gibi inan gelir geçer,bilemezsek kıymeti hayat bizi içer




“Kendiliğinden; Milyonda Bir” başlıklı sergi: Çalışmalarını fotoğraf ve video sanatı üzerine odaklanmış iki sanatçıya yer veriyor. Belge üretimi ile uğraşan sanatçıyı, mucize anların kayıtçısı rolüyle karşımıza çıkarıyor. Uygar Özel'in Amsterdam' da futbol sahasının aksine, sokakta gezerken karşılaştığı bir top cambazının, reklam yıldızı olmuş futbolculara taş çıkartırcasına performansı,.garipsediğimiz, göze absürt gelen, ancak baş roldeki figür için bir günlük rutini, kendi içerisinde barından, bir an üzerine odaklanan video çalışmasına dönüşmekte. Serginin diğer sanatçısı Nur Muşkara ise her gün İzmir merkezinden şehir dışına doğru yaptığı rutin yolculuğu boyunca, fotoğraf makinasının objektifine takılan gündelik yaşamın aktörlerine odaklanmakta. Sergi, iki belgeselci çalışma disipliniyle, kendiliğinden oluşmuş günlük yaşam pratikleri içerisindeki mucizevi anlara tanıklık etmemizi sağlamayı hedeflerken, sanatçıları da bu anların, ara bulucusu rolüyle karşımıza çıkarıyor.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

The Language Habitat: an Ecopoetry Manifesto

The Language Habitat: an Ecopoetry Manifesto By James Engelhardt Ecopoetry is connection. It’s a way to engage the world by and through language. This poetry might be wary of language, but at its core believes that language is an evolved ability that comes from our bodies, that is close to the core of who we are in the world. Ecopoetry might borrow strategies and approaches from postmodernism and its off-shoots, depending on the poet and their interests, but the ecopoetic space is not a postmodern space. An ecopoem might play with slippages, but the play will lead to further connections. Ecopoetry does share a space with science. One of the concerns of ecopoetry is non-human nature (it shares this concern with the critical apparatus it borrows from, ecocriticism). It certainly shares that concern with most of the world’s history of poetry: How can we connect with non-human nature that seems so much more, so much larger than ourselves? How can we understand it? One way

Art in İsolation Online Exhibition / Santa Clarita

Art in İsolation Exhibition Virtual  Link

Satın Alınamayan Ortak Kader “Yeni Normal”

Yeni normal.Şu günlerde oldukça duyduğumuz bu kavram  tuhaf ve ıssız olan bir uzamda huzursuzluğun kaygıya doğru  birleşme yarattığı noktada var olmakta.İçimizde bulunduğumuz gerçeklik şimdilerde böyle tarif ediliyor.Acaba gerçekten böyle mi? Yeni ve normal mi?Yeni olan gerçeklik acaba normalleştirici mi?  Bugünlerde çoğu insan nasıl normalleşeceğimiz konusunda tartışıyor, kakafonik tarzda bu tartışmalar hiçbir  şeyin eskisi gibi olmayacağını ifade eden gürültülü haber bültenlerine yakın benzerlikte yorumlarla beraber buharlaşıyor.Aslında anlamların, kavramların,temsillerin ağına yakalanan  vahşi anlamsız  bedenler olduğumuz gerçeği (Erasmusvari tabiriyle bir  “homo bulla”)ile karşı karşıyayız.Bunun yanı sıra insan hayatında korku ve izalosyonun tam ortasındayken derin ve olumlu bir değişim olabileceği inancıyla uyanıyoruz.Kapitalizmin rasyonalitesi ve şiddetli sonuçları olan ırkçılık, cinsiyetçilik ve eşitsizlikle karşı karşıya kalan insanlar olarak kendi “elleriyle” işledikler