Gözyaşı hafif ,kendinden bulmalar,bazen de doğrudan yoldan sapmalar arasında ilerliyorum.Bazen ışık kayboluyor ve saçma maddiliğe hatta bazen saçma maddiliğe gömülüyor.Yolu bulması gereken sensin,Yolu bulması gereken sensin,Yolu bulması gereken sensin.İçimde tekrarlarım var.Hiçbir şey hazır bir yön olarak karşınıza çıkmaz.İnsanın susması nasıl da bir durum haline geliyor?İnsan galiba korumaya ve dönüştürmeye çalışıyor kendini,bir süre sonra korumayı bırakıyor ama bunu da ne yazık ki çok az kişi yapabiliyor.silinen dünyada içe dönük stratejiler bitiyor.....vs vs hepsi üst üstüne geliyor ve kapanıyor kapı
Her şeyin söylendiği,her şeyin bilindiği ve her şeyi söylemenin bir anlamı olmadığı bir zamanda insanlar kendilerinden kurtulmak için zaman harcıyorlar.Herşey yazılıma dönüşüyor,mimikler,benzeşimler üzerinden kuruluyor o iletişimi kurabiliyorsan anlam kazanıyorsun.
Bazen bende insan olmaktan sıkılıyorum.insan biricik olan varlığını sıkıntıyla keşfediyor,ya da ona belki bu yolla geçerlilik atfediyor.
Pencereyi aç ve nerede yaşadığımı göster diye bağırıyor içteki ses
08.11.2005
Yorumlar