Ana içeriğe atla
Bir Görünmez sınırlar hala duruyor ve hatta daha keskin değişiyor.Nereden nereye geliyoruz?Stratejik dünyada aldığımız yol bitmiyor,derinliği kestiremesen de böyle bir saflık bizi koruyabilir diye düşünüyor insan.Derin çelişki yoksun kalma ve düş kırıklığı(ötekinden ve mutluluktan)tuhaf bir karışım.Sanırım boktan bir durum yada exellence bok
***************************************************************************

İki TrendyRant (TR)
Rant kümeleşiyor ve kümeleştikçe çoğalan bir yapı. Saldırgan bir heyecan, hareket halinde bir gerilim ya da memleketimize özgü enerjik bir yatırım aracı diyebiliriz. Kim neyi planlıyor, doğru tavır ne?Hangi amaca hizmet ediyor gibi sorular total iyimserliği çoktan sildiği gibi politik kimliğe de zarar veriyor.Bazen saydam bazen lekeli durumlar.Küresel sermaye,stratejik konumlar, iç-dış güç ilişkileri bu psiko-coğrafyada sürekli deney halinde.Bir kumaş gibi tenle içli dışlı.Akıl biraz kıt kalıyor olanıda kullanıyormuyuz zaten?

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

The Language Habitat: an Ecopoetry Manifesto

The Language Habitat: an Ecopoetry Manifesto By James Engelhardt Ecopoetry is connection. It’s a way to engage the world by and through language. This poetry might be wary of language, but at its core believes that language is an evolved ability that comes from our bodies, that is close to the core of who we are in the world. Ecopoetry might borrow strategies and approaches from postmodernism and its off-shoots, depending on the poet and their interests, but the ecopoetic space is not a postmodern space. An ecopoem might play with slippages, but the play will lead to further connections. Ecopoetry does share a space with science. One of the concerns of ecopoetry is non-human nature (it shares this concern with the critical apparatus it borrows from, ecocriticism). It certainly shares that concern with most of the world’s history of poetry: How can we connect with non-human nature that seems so much more, so much larger than ourselves? How can we understand it? One way

Art in İsolation Online Exhibition / Santa Clarita

Art in İsolation Exhibition Virtual  Link

Satın Alınamayan Ortak Kader “Yeni Normal”

Yeni normal.Şu günlerde oldukça duyduğumuz bu kavram  tuhaf ve ıssız olan bir uzamda huzursuzluğun kaygıya doğru  birleşme yarattığı noktada var olmakta.İçimizde bulunduğumuz gerçeklik şimdilerde böyle tarif ediliyor.Acaba gerçekten böyle mi? Yeni ve normal mi?Yeni olan gerçeklik acaba normalleştirici mi?  Bugünlerde çoğu insan nasıl normalleşeceğimiz konusunda tartışıyor, kakafonik tarzda bu tartışmalar hiçbir  şeyin eskisi gibi olmayacağını ifade eden gürültülü haber bültenlerine yakın benzerlikte yorumlarla beraber buharlaşıyor.Aslında anlamların, kavramların,temsillerin ağına yakalanan  vahşi anlamsız  bedenler olduğumuz gerçeği (Erasmusvari tabiriyle bir  “homo bulla”)ile karşı karşıyayız.Bunun yanı sıra insan hayatında korku ve izalosyonun tam ortasındayken derin ve olumlu bir değişim olabileceği inancıyla uyanıyoruz.Kapitalizmin rasyonalitesi ve şiddetli sonuçları olan ırkçılık, cinsiyetçilik ve eşitsizlikle karşı karşıya kalan insanlar olarak kendi “elleriyle” işledikler