Giriş Diyelim ki… Güncel sanat yapıyorsunuz; sınırların sizi inanılmaz belirlediği bir ortamda. Belli ki strese gömülmüşsünüz, Ya Full dolu programlarınız, randevu defterleriniz Acil yapılması gereken uzun seyahatler, ancak bunun için verilen zaman, kısa sürede sizden beklenen ve tatmin sınırlarını zorlayan talepler… workshoplar, sunumlar, stüdyo ziyartleri, misafir edildiğiniz programlar… Ya da bütün bunları yapmanızı sağlayacak kontaklardan, ödeneklerden, Aracı kurumlardan ve destekçilerden uzakta ve diğer taraftansa bu olanakları her masrafı Kendinizin karşılama şansınızın 0 olduğu bir konumdan, konuşmaya direnmeye çalışıyorsunuz. Eninde sonunda bu bir düzen ve siz Güncel sanatçıyım diye haykırırken sizi duymaları ve de buna inanmaları için debelenmektesiniz. Sorum şu: bütün bu adalet üzerinden sınıfsal farklılıklar, kaçınılmaz bir hız ve gündemi teşkil eden bütün bu koşuşturmaca da sizden beklenen tüm refleksler dışında bir sanatçı , ya da sadece kendiniz olmak ve rahatlayabilmek i...