-----

Bunu neden yaptığımı asla bilemeyeceksin.Çünkü bende nedenini bilmiyorum,ve çünkü sende nedenini bilmiyorsun.Nasıl olduğunu bilmiyorum.Bu benim özgürlüğüm mü?Yeni bir boşluk koyuyorsun ve …. ele geçiriyorsun,ama sanatın en iyi ele geçirdiği şey zaman değil mi.Bizi ilgilendiren tek gerçeklik bu yani sanatın yada sanatçının yaptığı şeyden ötürü böyledir.Bütün karşısında tek’e ilişkin bir ifade.Karmaşık olanı anlatamazsın,acını asla yada kısmen.Sadece işaretler bırakırsın,ve onun işaret olarak kabul edilmesi sana bırakılan bir iş değil

Bugün yazdığım şiir yarın beni yazar
ya da bugün yazdığın şiir yarın beni yazar.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

The Language Habitat: an Ecopoetry Manifesto

The Language Habitat: an Ecopoetry Manifesto By James Engelhardt Ecopoetry is connection. It’s a way to engage the world by and through language. This poetry might be wary of language, but at its core believes that language is an evolved ability that comes from our bodies, that is close to the core of who we are in the world. Ecopoetry might borrow strategies and approaches from postmodernism and its off-shoots, depending on the poet and their interests, but the ecopoetic space is not a postmodern space. An ecopoem might play with slippages, but the play will lead to further connections. Ecopoetry does share a space with science. One of the concerns of ecopoetry is non-human nature (it shares this concern with the critical apparatus it borrows from, ecocriticism). It certainly shares that concern with most of the world’s history of poetry: How can we connect with non-human nature that seems so much more, so much larger than ourselves? How can we understand it? One way ...