…Bence insan kendi hayatını da,başkalarının hayatını da merak etmeli.Bence yapabileceği,yapması gereken bazı şeyler var.Her şeyden önce,insan olan bitenden dolayı başkalarını suçlamamalı,her zaman sorumluluğu kendi üzerine almalı.Bunu genel olarak söylüyorum.Dünya başını almış gidiyor,sende bu dünyanın içindesin.Bu durumda dünyanın nereye doğru gittiğini bulması gereken sensin.Başkaları ayağının altına halı serip hazırlasın diye bekleyemezsin.Bu söylediğim şey kulağa aptalca gibi geliyor ama önemli.Dış dünya ile daha barışık olmanı sağlıyor bir anlamda.Diğer insanların yaptıklarına saygı gösteriyor ve onlarında büyük çoğunlukla olup biteni anlamaya çalışan,biçareler olduğunu fark ediyorsun.Bu bir tür budist merhamet hali geliştirmeye benziyor..Tabi her şeyin sonu var bu biliniyor ama bu kendi başına bir son değil.Ben yapabileceğim ne varsa yapmam gerektiğine inanırım.Tüm yaptıkların,nasıl desem,büyük ölçüde geçicidir,içinde yaşadığınız zamana bağlıdır…Ben bu geçiciliği derinden hissediyorum,bir şeyler yapmaya çalışıyorum,başarılı olmaya değil.Elimden geldiğince eğlenmeye, elimden geldiğince hayatta kalmaya çalışıyorum, ama hayatta kalmak ve eğlenmek için de elden geldiğince duyumsamak gerekir,duyumsamak içinde bilmek.Gerçekte hayattan çok şey çaldığımı yada topladığımı düşünüyorum.Ama bunlardan nasıl kurtulacağımı bilmiyorum.Yaptığım şeyler sonuçta yararsız şeyler.Onları topladığım anlar zamanı durdurabilmek,bu geçicilik duygusuna set çekebilmek için ilginç tabii.Ancak bu keşif anı geçtikten sonra ilginç olmaktan çıkıyor..
Yorumlar