Ana içeriğe atla

dipnot

keşke nefret olmasa diyorum içimden.biryerlerden geçiyor. gözlerimin önünden geçen görüntülere baktığımda kelimeler anlatmıyor hissettiklerimi.dünya adı verilen bu yerde artık herşeyden kuşkulanan ben gördüklerime inanamıyorum.israilin hıncına, nefret teolojisine aklım hala ermiyor.dünyadaki tüm akıl "güç" tarafından asimile edilmiş,independence day "şu e.t lerin hadi kıçlarına basalım" repliği gibi her şey kof, herşey bayağı

bu güç sadece sorular soruyor ve kendi anlamını kendi yaratıyor.biz ise sürekli bir şeyler tartışıyoruz,ve bu yapılmamalı şu doğru ya da vs vs

Biz
cellatlar ve kurbanlar ütopya yada felaketin parçaları nefretin eskatolojisinde hızlı yayılma ve içe çekilmenin sessizliğini paylaşıyoruz.

boşluk suçlayan bir parmak,boşluk temas duygusunun alınmayan riskinde bir anlam sahnesi arıyoruz.

..................................................................................................................................................................................................................................................................................................
yeni bir yıl endişesiz özgürlük için umut getirsin

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

The Language Habitat: an Ecopoetry Manifesto

The Language Habitat: an Ecopoetry Manifesto By James Engelhardt Ecopoetry is connection. It’s a way to engage the world by and through language. This poetry might be wary of language, but at its core believes that language is an evolved ability that comes from our bodies, that is close to the core of who we are in the world. Ecopoetry might borrow strategies and approaches from postmodernism and its off-shoots, depending on the poet and their interests, but the ecopoetic space is not a postmodern space. An ecopoem might play with slippages, but the play will lead to further connections. Ecopoetry does share a space with science. One of the concerns of ecopoetry is non-human nature (it shares this concern with the critical apparatus it borrows from, ecocriticism). It certainly shares that concern with most of the world’s history of poetry: How can we connect with non-human nature that seems so much more, so much larger than ourselves? How can we understand it? One way
Yorum Gönder
Devamı

Art in İsolation Online Exhibition / Santa Clarita

Art in İsolation Exhibition Virtual  Link
Yorum Gönder
Devamı