DERECE

  Evin,Evin güzel evim

Yıllar yılı dert yolunda, Ne ilk ne de sonuncuyum Kahrediyor hayat beni Ben açılar çocuğuyum Söylemiyor kimse derman Öyle zor ki mutlu olmak Yüreğimde büyük ferman Açıların çocuğuyum Ben açılar çocuğuyum Çekip gitti sevilenler Gariplerdir yenilenler Dünya sizin sevmeyenler Açıların çucuğuyum Ben açılar çocuğuyum

http://www.youtube.com/watch?v=1wFZ7ZjJN5E

Önce süperstardın,şimdi megastarsın Meydan seni at senin hem kral hem sultan sın O da senin gibi sende onlar gibisin her şey tıpatıp aynı tıpkı ustan gibisin* sana bu rol yapmayı miras kaldı ustandan kim ölmüşki yalandan Bütün arzun dileğin yükseldikçe yükselmek tek düşüncen başarı,tek korkunsa yenilmek o da senin gibi sende onlar gibisin her şey tıpatıp aynı tıpkı ustan gibisin At at kuşlarda yesin Kim ölmüşki yalandan (Müslüm Gürses)

  "Taşlaşmış ilişkilerin,onlara kendi melodilerini çalarak dans etmeye zorlaması gerekir" K.marx

..Ve yanıt benim Bir damla yeşil Bir damla kan Saklanılacak can sıkıntısı Ve bir çok köşe İçini dışarı çıkartan.

06.11.2007 Yaprak dökümü . V.Ç.beyle görüşme. Şaka gibi ama gerçek Kendisi İzmir ...........Daire başkanlığının ups kısmına bakan kişi.Bana demokrat ve bu konularla ilgilenebilecek düzeyde duyarlı olduğu söylenildiği için ben 12.30 gibi kurumun ilgili odasına gidiyorum ve şahsı solitaire oynarken buluyorum.Çok çok yoğunlar.Yeni yıkanmış ve rahat verici şampuanın etkisi kaybolmamıştı çünkü ben saçlarını sürekli eliyle yatırmasını sadece böyle açıklayabiliyorum.Her neyse uzlaşma güncel sanat,daha adil ilşkiler üretme meyillisi k2 ortamından mekan ve anlayış sıkıntılarımızdan bienal deneyimizden (tabi sıkmayacak ölçüde) bahsettim.Kurumsal olarak anlayışımızı bunun şu an neden çalışmadığını,gizli ya da haklı nedenlere başvurarak değilde kişinin duygudaşca yaklaşabileceği bir alandan kavrayabileceği ya da nasıl çözebileceği üzerine bir dialog yaşadık.ben olayları sıkıntıları anlatıyordum o da dinliyordu.Tabi ya da o kadar.yerel yönetimlerle uzak olmanın ya da yeterince ilişkili olmanın fa...

Çoçukluğumda sık sık babamın çekmecelerini karıştırırdım. o zamanlar babamın shp zamanı.her tarafta Erdal İnönü'nün limon gibi sıkılmayacağız rozetlerinden vardı,tabii babamda da. Ara sıra kaçırır hava atardım... o benim,herkesin pembe panteriydi Ruhu şad olsun.